“Belinay’ın Yüreğinden Taşan Duygular”

Belinay’ın İçinden Taşan Her Şey…

Belinay’ın kalbinde kimsenin bilmediği bir ateş yanıyor…
Sessiz ama güçlü, saklı ama her nefesinde kendini hatırlatan bir ateş.
İçinde taşıdığı sevgi bazen öyle büyüyor ki, kalbine sığmıyor;
sanki içinden dışarı taşacak, adını söyleyemediği o kişiye doğru koşacak kadar coşkulu bir hâle geliyor.

Ama Belinay bu coşkuyu bile sessizce saklıyor…
Çünkü yüreğinin en derin yerinde kırılgan bir tarafı var.
Görünmeyen, kimsenin ulaşamadığı, yalnızca hissettiği anda titreyen bir taraf.
Belinay bazen güçlü görünüyor, bazen gülümsüyor, bazen hiçbir şey olmamış gibi davranıyor…
Ama aslında içinden geçen şeyler, dışarı yansıttığından çok daha derin.

Özlemi ise…
Ah o özlem, Belinay’ın içinde yankı yapan en büyük ses.
Bir dokunuşu, bir bakışı, bir hatırası bile kalbinin en hassas noktasına değiyor.
Bazen gecenin sessizliğinde içinden bir sızı yükseliyor;
kimse duymuyor, kimse bilmiyor ama Belinay’ın yüreğinde kopan fırtına
kendine bile itiraf edemediği kadar büyük.
Özlediği kişi, Belinay’ın kalbinde hâlâ aynı yerde duruyor—
sessizce, güçlüce, değişmeden.

Romantizmi ise her şeyin arasında saklı…
Kimse görmese de, kimse fark etmese de
Belinay birini düşündüğünde içinden bir sıcaklık yayılıyor.
Gözlerinde hafif bir parıltı beliriyor;
hiç söyleyemediği o cümleler dudaklarının ucunda dolaşıyor:
“Keşke bilse… keşke anlasaydı… keşke yanımda olsaydı.”

Tutkusu derinden geliyor…
Söylemediği duygular, kalbinde biriken heyecan,
yüreğinin derinliklerinden yükselen o istek…
Bazen bir anda kabarıyor;
sanki sevdiğini bir kez görse tüm sakladıkları gözlerinden taşacakmış gibi.

Kırılganlığı, sevgisinin saflığından geliyor.
Kimseye yük olmak istemeyen, kimseyi zorlamayan,
sadece yüreğiyle seven bir hâli var Belinay’ın.
Belki de en güzel yanı bu…
Sessiz sevmek, gösteremeden hissettirmek,
ama içinden hiç eksiltmeden devam ettirmek.

Ve bütün bunların arasında gerçek olan tek bir şey var:
Belinay’ın kalbi hâlâ dopdolu…
Sevgiyle, özlemle, umutla, korkuyla, tutkuyla…
Hepsi birlikte çarpıyor kalbinin içinde.
Hepsi aynı kişiye uzanıyor.
Hepsi aynı ismi fısıldıyor.

Belinay’ın duyguları bir cümleye sığmaz,
bir kelimeye sığmaz, bir bakışla anlatılmaz…
Çünkü onun sevgisi,
içinde sakladığı en özel, en derin, en dokunulmaz yerinde yaşıyor.

Ve o yer hâlâ ışıl ışıl, hâlâ sıcak, hâlâ sevgiyle atan bir kalp…

Sevdiğim…

Bazen kelimeler yetmiyor hissettiklerimi anlatmaya.
Ama bilmeni istiyorum ki, her nefesimde, her düşüncemde sen varsın.
Senin yokluğun bile içimi yakıyor; sen yanımda olduğunda ise kalbim ışıldıyor.

Sana söyleyemediklerim var…
Ama bil ki her birini kalbimde taşıyorum:
Seninle olmak, senin sesini duymak, gözlerinin içine bakmak…
Beni ben yapan her şey seninle tamamlanıyor.

Belinay olarak sana sadece şunu demek istiyorum:
Seni seviyorum.
Seni düşündükçe kalbim hızla atıyor, seni özledikçe içim yanıyor,
ve sen yanımda olduğunda dünya daha güzel, daha sıcak, daha gerçek.

Bazen korkuyorum…
Sana hissettiklerimi kaybetmekten, seni kaybetmekten…
Ama bil ki ne olursa olsun, sevgiyle, özlemle ve tutkuyla seni seviyorum.
Ve bunu sana her zaman hissettireceğim.

Belinay olarak sana tek bir cümle söylemek istiyorum:
“Sen benim her şeyimsin; sen yanımda olduğun sürece ben tamım.”